بررسی تاثیر خودرهبری بر خودکارآمدی کتابداران با توجه به نقش آوای سازمانی(مطالعه موردی واحدهای جامع دانشگاه آزاد اسلامی)

هدف: دانشگاه آزاد اسلامی بر اساس سند تحول خود، توجه همه جانبه به کارکنان دارد. شناخت نیروی انسانی و عوامل موثر در به کارگیری هرچه مطلوب تر این سرمایه سازمانی، یکی از دغدغه های مدیران آن است، لذا پژوهش حاضر در این راستا انجام گرفته است و هدف آن، بررسی تاثیر خودرهبری بر خودکارآمدی سازمانی با توجه به نقش آوای سازمانی در کتابخانه های دانشگاه آزاد اسلامی است.

روش پژوهش: پژوهش از نظرهدف، کاربردی و از نظر نوع، همبستگی است. شیوه گردآوری اطلاعات، پرسشنامه مبتنی بر پرسشنامه های خودرهبری نک و هافتون، خودکارآمدی شرر و آوای سازمانی هامس است .جامعه آماری شامل کتابداران دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای جامع بود که از ۱۰۵ نفر کتابدار، تعداد ۱۰۰ نفر به پرسش ها پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها از روش همبستگی با استفاده از آزمون مدل معادلات ساختاری به وسیله نرم افزارSmart PLS نسخه ۲ استفاده شد.

یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که خود رهبری با ضریب مسیر (۴۱۷/۰) بر خودکارآمدی با نقش میانجی آوای سازمانی تاثیر دارد. همچنین، خودرهبری با ضریب مسیر (۸۳۳/۰) و (۶۹۲/۰) به ترتیب بر خودکارآمدی و آوای سازمانی تاثیر دارد. آوای سازمانی با ضریب مسیر (۱۶۰/۰) بر خودکارآمدی تاثیر دارد.

نتیجه گیری: با توجه به تایید تاثیر آوای سازمانی در ارتباط بین خودرهبری و خودکارآمدی، می توان با برنامه ریزی و آموزش های لازم و تشویق کتابداران، رفتارهای خودرهبری، خودکارآمدی و آوا را در آنها تقویت نمود و از نتایج آن در کتابخانه های دانشگاهی بهره برد.

کلیدواژه ها:

خودرهبری ، خودکارآمدی ، آوای سازمانی ، کتابداران دانشگاهی ، دانشگاه آزاد اسلامی.