بررسی رابطه ی سخت رویی با افزایش سازگاری فردی و اجتماعی در دانش آموزان دختر متوسطه ناحیه یک شهرستان

در پژوهش حاضر بررسی رابطه ی سخت رویی با افزایش سازگاری فردی و اجتماعی در دانش آموزان دختر متوسطه ناحیه یک شهرستان بندرعباس مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی و پیش بین می باشد. جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم در ناحیه یک شهرستان بندرعباس می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مدرسه انتخاب و در نهایت به صورت تصادفی ساده، از میان دانش آموزان تعداد ۳۵۱ نفر با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. ابزار مورد نظر برای سنجش متغیرها شامل: پرسشنامه سخت رویی کوباسا و پرسشنامه شخصیت سنج کالیفرنیا بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و رگرسیون چند متغییری توسط نرم افزار spss استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند که بین مولفه های سخت رویی (کنترل، تعهد، مبارزه جویی) و سازگاری اجتماعی در دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود داشت (۰۰۱/۰>P). و بین مولفه های سخت رویی (کنترل، تعهد، مبارزه جویی) و سازگاری فردی رابطه مثبت و معنادار وجود داشت (۰۰۱/۰>P). از پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که مولفه های سخت رویی (کنترل، تعهد، مبارزه جویی)، در مجموع ۱۰ درصد از واریانس سازگاری اجتماعی و ۸ درصد از واریانس سازگاری فردی را پیش بینی نمایند که همان گونه که مشخص است سازگاری اجتماعی را به میزان بیشتری نسبت به سازگاری فردی را تبیین نموده اند.

کلیدواژه ها:

سخت رویی ، سازگاری اجتماعی ، سازگاری فردی.