تعیین بهترین تیمارهای زمانی هیدروپرایمینگ در شرایط تنش خشکی بر خصوصیات جوانه زنی گیاه آرتیشو Cynara Scolymus

تنش شوری و خشکی، از مهمترین عوامل محیطی کاهش رشد و تولید گیاهان در ایران هستند، کاهش جوانه زنی و استقرارگیاهچه از مهمترین مشکلات این خاکها است؛ آگاهی از مقاومت به شوری و خشکی و همچنین میزان سازگاری با شرایطدشوار، لازمه پیاده سازی استراتژی احیاء خاک های خشک و شور است که م یتوانند با آب شور آبیاری شوند . پرایمینگ بذر تکنیکی است که به واسطه آن بذور پیش از قرار گرفتن در بستر کشت، از لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانه زنیرا به دست می آورند. در این مطالعه اثر هیدروپرایمینگ (آماده سازی بذر از طریق تامین رطوبت) بر جوانه زنی و رشد بذور آرتیشو در شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت؛ آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشگاه علمی کاربردی همدان انجام شد. تنش خشکی با استفاده از پلی اتیلن گلایکول در 4 سطح ( 0و1/8-و3/6-و5/4-بار) و هیدروپرایمینگ در 4 زمان ( 0و6و12و18 ساعت) اعمال گردید. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش خشکی مولفه های جوانه زنی به طور معنی داری کاهش یافتند، همچنین در کلیه سطوح تیمارخشکی، بذرهای پرایم شده نسبت به شاهد دارای سرعت و درصد جوانه زنی بیشتری بودند ؛ مولفه های طول و وزن ریشه چه و ساقه چه نیز با افزایش زمانهیدورپرایمینگ، افزایش یافت و با بالا رفتن شدت خشکی کاهش معنی داری نشان داد. به طور کلی می توان چنین نتیجه گرفت که پرایمینگ بذر باعث بهبود مولفه های جوانه زنی بذور آرتیشو در شرایط تنش خشکی می شود و به خصوص با افزایش معنی دار طول ریشه چه و ساقه چه، مقاومت گیاه آرتیشو را در مقابل کم آبی و تعدیل شرایط خشکی افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

آرتیشو ، تنش ، خشکی ، هیدروپرایمینگ ، جوانه زنی