ارزیابی تغییرات شاخص کلروفیل برگ سویا، ریحان و گاوزبان اروپایی در مراحل مختلف رشد تحت شرایط کشت مخلوط
محل انتشار: سومین همایش ملی علوم کشاورزی و صنایع غذایی
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 720
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RCASFT03_742
تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1393
چکیده مقاله:
کشت مخلوط راهکاری مناسب در جهت استفاده بهینه گیاهان از منابع رشدی است. استفاده از ابزاری مانند کلروفیل متر حدآستانه نیاز گیاه به نیتروژن را به عنوان یکی از منابع رشدی تا حدودی مشخص م ینماید. به منظور مطالعه شاخص کلروفیل برگسویا، ریحان و گاوزبان اروپایی تحت شرایط مخلوط در مراحل گلدهی، تشکیل غلاف و پر شدن دانه سویا آزمایشی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در 9 تیمار و 3 تکرار در سال 1390 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل نسبت های جایگزینی 0:100,،50:50 ،25:75 , 75:25, 100:0 سویا: ریحان/گاوزبان بود. نتایج بیانگر این بود که بیشترین مقدار شاخص کلروفیل سویا در مرحله گلدهی مربوط به نسبت 75 %سویا: 25 %ریحان بود. در حالی که بیشترین عدد کلروفیل متر در دو مرحله دیگر مربوط به کشت خالص سویا بود. در تمام مراحل، شاخص کلروفیل ریحان تحت شرایط اختلاط با سویا از مقدار بالاتری برخوردار بود. شاخص کلروفیل گاوزبان در شرایط اختلاط با سویا در مرحله گلدهی سویا بیشتر از کشت خالص بود. در حالیکه در سایر مراحل، با افزایش سهم سویا در مخلوط از میزان شاخص کلروفیل گاوزبان کاسته شد. افزایش سن برگ، باعث کاهش شاخص کلروفیل ریحان و گاوزبان شد. این کاهش در خصوص ریحان در کشت خالص و در خصوص گاوزبان در تیمارهای مخلوط شدیدتر بود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میلاد باقری
دانشجوی کارشناسی ارشد و استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات و مربی گروه باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی سار
فائزه زعفریان
دانشجوی کارشناسی ارشد و استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات و مربی گروه باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی سار
وحید اکبرپور
دانشجوی کارشناسی ارشد و استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات و مربی گروه باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی سار
قربانعلی اسدی
استادیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :