اثربخشی آموزش فلسفه به کودک بر مهارت های اجتماعی و سبک های تفکر دانش آموزان دوم ابتدایی شهر تالش

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش فلسفه به کودکان بر مهارت های اجتماعی و سبک های تفکر دانش آموزان پایه دوم ابتدایی شهر تالش بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی (۲۸۳۴۹ نفر) بود و نمونه شامل ۴۰ نفر از دانش آموزان انتخاب شد که به صورت تصادفی در گروه آزمایش (۲۰ نفر) و گروه گواه (۲۰ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت ۱۰ جلسه آموزش فلسفه به روش «اجتماع پژوهشی» قرار گرفت و گروه گواه آموزش دریافت نکرد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مهارت های اجتماعی ایندر بیتزن و فوستر(۱۹۹۲) و پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر(۱۹۹۷) بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آموزش فلسفه موجب افزایش معنادار مهارت های اجتماعی، شامل همدلی، مسئولیت پذیری، همکاری و رفتارهای اجتماعی مطلوب و کاهش رفتارهای غیر اجتماعی شد. همچنین سبک های تفکر دانش آموزان گروه آزمایش در مولفه های خلاق، انتقادی و تحلیلی بهبود قابل توجهی نشان داد. این نتایج بیانگر آن است که آموزش فلسفه می تواند همزمان رشد شناختی و اجتماعی کودکان را تقویت کرده و زمینه پرورش تفکر مستقل، مسئولیت پذیری و تعامل مثبت در آنان را فراهم کند.

کلیدواژه ها:

آموزش فلسفه ، کودکان ، مهارت های اجتماعی ، سبک های تفکر ، پایه دوم ابتدایی