اثر تدریس معکوس بر خودکارآمدی و اعتمادبه نفس دانش آموزان دختر پایه ششم شهر برازجان

این مقاله با تکیه بر محتوای پژوهشی پیرامون «تاثیر روش تدریس معکوس بر خودکارآمدی و اعتماد به نفس دانش آموزان دختر پایه ششم شهر برازجان» به بررسی چگونگی بهبود شاخص های یادگیری در چارچوب کلاس معکوس می پردازد. هدف ها شامل تبیین ابعاد خودکارآمدی (استعداد، کوشش، بافت) و مولفه های اعتماد به نفس (عمومی، تحصیلی)، روشن سازی منطق طراحی سه مرحله ای پیش از کلاس، حین کلاس و پس از کلاس در الگوی معکوس، و تحلیل پیامدهای اجرایی آن برای ارتقای مشارکت، خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی است. روش این مقاله به صورت تحلیلی توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مقالات معتبر انجام شده است و بر بازنمایی نظام مند مبانی نظری، صورت بندی سازه ها و بازخوانی مستدل یافته های پژوهش اتکا دارد. نتایج نشان می دهد اجرای ساختاریافته کلاس معکوس با تقویت درگیری شناختی، فرصت تمرین هدایت شده و بازخورد مداوم، به افزایش معنادار خودکارآمدی و اعتماد به نفس می انجامد و در زیرمولفه های هر دو سازه نیز بهبود پایدار ایجاد می کند. همچنین، پیوند میان راهبردهای پیش سازمانی محتوا، فعالیت های تعاملی در کلاس و پشتیبانی پس از کلاس، زمینه تقویت احساس شایستگی، تداوم کوشش و ادراک پیشرفت را فراهم می کند. بر این اساس، توصیه می شود طراحی واحدهای درسی بر پایه الگوی معکوس با پشتیبانی معلم، منابع چندرسانه ای قابل اتکا و سنجش تکوینی پیوسته دنبال شود تا ارتقای شاخص های انگیزشی و تحصیلی دانش آموزان به صورت پایدار پدید آید.

کلیدواژه ها:

تدریس معکوس ، خودکارآمدی ، اعتماد به نفس ، پایه ششم ، آموزش ابتدایی ، یادگیری فعال