تاثیر طراحی شهری مبتنی بر صدا و سکوت (Acoustic Urban Design) بر رفاه روانی شهروندان در بافت های شهری فرسوده

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر طراحی شهری مبتنی بر صدا و سکوت بر رفاه روانی شهروندان در بافت های فرسوده شهری است. با توجه به نقش محیط صوتی در تعیین کیفیت زندگی، این پژوهش به تحلیل اثرات صداهای مزاحم و صداهای طبیعی بر سلامت روانی افراد در مناطق فرسوده پرداخته است. تحقیق نشان داد که آلودگی صوتی در مناطق نزدیک به معابر اصلی و مراکز تجاری به طور قابل توجهی موجب افزایش اضطراب، استرس و اختلالات خواب در ساکنان می شود. در مقابل، فضاهای سبز و فرصت های تجربه سکوت در محیط های شهری، تاثیرات مثبت قابل توجهی بر کاهش این مشکلات روانی دارند. نتایج نشان می دهند که طراحی محیطی که بر کاهش صداهای مزاحم و تقویت صداهای طبیعی تمرکز دارد، می تواند به طور معناداری کیفیت زندگی و رفاه روانی ساکنان را بهبود بخشد. همچنین، وجود فضاهای آرام موجب افزایش تعاملات اجتماعی و احساس تعلق به محیط شهری می شود. این تحقیق تاکید دارد که طراحی شهری با رویکرد صدا و سکوت می تواند در بهبود وضعیت روانی و اجتماعی ساکنان بافت های فرسوده نقش اساسی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، رفاه روانی ، آلودگی صوتی ، بافت های فرسوده