یادگیری فراتر از کتاب ها: استفاده از فناوری واقعیت افزوده برای بهبود آموزش در مدارس ابتدایی

در سال های اخیر، پیشرفت فناوری های نوین و به ویژه فناوری واقعیت افزوده (Augmented Reality–AR) به عنوان ابزاری نوین در تحول نظام آموزش و پرورش مطرح شده است. به کارگیری AR در مدارس ابتدایی، با فراهم آوردن محیط های یادگیری تعاملی و بصری، پتانسیل افزایش تعامل و بهبود درک مفاهیم را در میان دانش آموزان ایجاد می کند. هدف از این مطالعه مروری، شناسایی و تحلیل سیستماتیک ادبیات موجود درباره کاربرد AR در بهبود فرآیند یاددهی و یادگیری در مدارس ابتدایی و ارزیابی مزایا و چالش های اجرایی آن است. این پژوهش به عنوان یک مطالعه مروری سیستماتیک، مقالات منتشر شده در بازه زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵ از پایگاه های معتبر ساینس دایرکت، گوگل اسکولار ساینس، اسپینگر، وب اینس، مگیران، مجلات و فصلنامه های علوم تربیتی فناوری و علوم کامپیوتر و فصلنامه های علمی پژوهشی با کلید واژه های واقعیت افزوده، آموزش ابتدایی، یادگیری تعاملی و ترکیبی از آنها در مقالات خارجی و ایرانی مورد جستجو قرار گرفت. اطلاعات کلیدی از هر مقاله استخراج شده و با استفاده از روش تحلیل تماتیک، یافته های اصلی طبقه بندی و سنتز گردیده است. نتایج حاصل از مرور ادبیات نشان می دهد که استفاده از AR در مدارس ابتدایی موجب افزایش تعامل، بهبود درک مفاهیم انتزاعی و تقویت انگیزه یادگیری و به طور کلی سبب بهبود روند آموزشی دانش آموزان می شود. با این حال، چالش هایی از قبیل هزینه های بالا، نیاز به آموزش های تخصصی برای معلمان و محدودیت های زیرساختی نیز از موانع اصلی اجرای گسترده این فناوری به شمار می روند. فناوری واقعیت افزوده به عنوان ابزاری نوین، پتانسیل بالایی برای تحول و بهبود کیفیت آموزش در مدارس ابتدایی دارد. توصیه می شود که سیاست گذاران و پژوهشگران با توجه به چالش های موجود، راهکارهای عملی جهت رفع موانع اجرایی و توسعه محتوای آموزشی مبتنی بر AR را مورد بررسی قرار دهند. مطالعات آینده نیز می تواند به ارزیابی اثرات بلندمدت استفاده از AR بر عملکرد تحصیلی و مهارت های شناختی دانش آموزان بپردازند.

کلیدواژه ها:

واقعیت افزوده (AR) ، آموزش ابتدایی ، تعامل یادگیری ، درک مفاهیم ، انگیزه یادگیری.