مقایسه بین دو رژیم درمانی نگهدارنده و انفوزیون پیوسته سولفات منیزیوم وریدی در توقف دردهای زایمانی زودرس در خانم های باردار در سنین حاملگی ۳۴-۲۶ هفته

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثربخشی دو رژیم درمانی نگهدارنده و انفوزیون پیوسته سولفات منیزیم در درمان زایمان زودرس در زنان حامله ۳۴-۲۶ هفته بود. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی یک سو کور بر روی ۷۰ زن باردار با تخصیص تصادفی انجام گرفت. در هر کدام از گروه ها با gr۴ سولفات منیزیوم وریدی، در cc۲۰۰ دکستروز ۵% طی ۲۰-۱۵ دقیقه gr ۲۰ سولفات منیزیوم وریدی طی ۱۰ ساعت (با سرعت gr/hr۲) بصورت انفوزیون وریدی (گروه A) و یا به مدت ۱۲ ساعت سولفات منیزیوم gr/hr ۲ به عنوان درمان نگهدارنده (گروه B) تجویز شد. اطلاعات بیماران جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS ۱۳ و با تست های آماری T test و Chi-Square مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. P کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: توقف دردهای زایمانی بعد از ۲۴ و ۴۸ ساعت، یک هفته، هفته ۳۴ در گروه B در مقایسه با گروه A به طور معنی داری بیشتر بود. اما بین توقف دردهای زایمانی تا هفته ۳۷ در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تعداد روزهای حاملگی و آپگار دقیقه ۵ نوزاد در گروه B بیشتر از گروه A بود و میزان بستری نوزادان در NICU در گروه B کمتر از گروهA بود. بحث و نتیجه گیری: رژیم درمانی نگهدارنده با سولفات منیزیوم از رژیم درمانی تزریق پیوسته آن در متوقف کردن دردهای زایمانی موثرتر است که برای جلوگیری از زایمان زودرس توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Preterm labor pain ، Magnesium sulfate ، Maintenance therapy ، زایمان زودرس ، سولفات منیزیم ، درمان نگهدارنده.