نقش گیاهان تراریخته (ترانشرنیک) در امنیت غذائی و توسعه پایدار کشاورزی

استناد مناسب از فن آوری زیستی شرایط مطلوبی برای ارتقای امنیت غذایی ایجاد م یکند البته ف ن آوری زیستی نوین عموماً به معنای اصلاح ارگانیس مهای زنده (گیاهان، جانوران، ماهیان) از طریق دستکاری ژ نها است . این ف ن آوری ها تاکنون به طور کاملاً ایمن برای تسریع در تکثیر گیاهان به کار گرفته شده GMO)برای سلامت انسان و محیط زیست ، ضر ورت توجه بیشتر در معرض ارائه آنها لازم است گیاهان تراریخته حاوی ژ ن های مقاومت به عنوان اهر م ه ای کاهش مصرف سموم نویدبخش تأمین غذایی با کمیت و کیفیت مناسب تر برای جمعیت روزافزون جهانی ، با وجود روند رو به رشدکاهش منابع طبیعی، می باشد در چنین شرایطی، نیاز به تولید مواد غذایی بیشتر، بیش از پیش احساس م ی شود و بیوتکنولوژی و به خصوص کشت گیاهان زراعی تراریخته م یتواند از طریق زیر در ت أمین غذای میلیو ن ها نفر انسان مؤثرباشد: افزایش محصول گیاهان زراعی و در نتیجه تولید غذای بیشتر در جهان . حفظ تنوع زیستی به عنوان یک فاکتور مهم در تولید محصول بیشتر . افزایش پایداری محصول در برابر تنش های زنده و غیرزنده . ایجاد منافع اقتصادی و اجتماعی برای جوامع مختلف و در نتیجه ، کاهش فقر در کشورهای در حال توسعه

کلیدواژه ها:

گیاهان تراریخته ، امنیت غذایی ، بیوتکنولوژی