پیامدهای سکنی گزینی اتباع خارجی در استان سیستان و بلوچستان (مطالعه موردی؛ اتباع افغانستانی)

سیستان و بلوچستان به دلیل موقعیت جغرافیایی و مرزی با افغانستان، از بزرگترین سکونت گاههای مهاجران و پناهندگان افغانستانی می باشد. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل پیامدهای حضور اتباع افغانستانی در این این استان انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف کابردی و به لحاظ اجرا کیفی انجام شده است.جامعه آماری پژوهش ، خبرگان و کارشناسان متخصص وآگاه به موضوع مهاجرین افغانی بوده است که با توجه به اشباع نظری با ۱۳ نفر از نمونه آماری مصاحبه اکتشافی انجام گردید . نتایج و اطلاعات بدست آمد با روش تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت تعداد ۴ بعد اصلی ، ۱۵ مولفه و ۵۹ شاخص احصا و تدوین گردید، در این پژوهش پیامدهای اصلی حضور مهاجرین افغانی در استان سیستان و بلوچستان در ۴ مقوله اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی ، سیاسی و امنیتی و تغییرات جمعیت شناختی دسته بندی گردید . یافته های تحقیق بیانگر این است که کنترل پیامدهای حضور مهاجرین افغانستانی نیازمند مدیریت و سیاست گذاری مناسب برای کاهش تنش ها و بهره برداری بهینه از مزایای حضور مهاجرین افغانستانی می باشد، بنابراین مدیریت پیامدهای سکنی گزینی اتباع خارجی در استان سیستان و بلوچستان بویژه اتباع افغانستانی نیازمند مدیریت بهینه در برنامه های فرهنگی و اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی وامنیتی و تغییرات جمعیتی می باشدکه تقویت امنیت وکنترل مرزها ازاهمیت بیش تری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

سکنی گزینی ، اتباع افغانستانی ، پیامدهای فرهنگی ، اقتصادی ، سیاسی و امنیتی و جمعیت شناختی