بهینه سازی توزیع فضایی کاربری های تجاری شهری به منظور بهبود عملیات امدادونجات در مواقع بحران با استفاده از الگوریتم بهینه سازی جغرافیای زیستی
محل انتشار: مجله مدیریت بازاریابی هوشمند، دوره: 4، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 50
فایل این مقاله در 34 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNABM-4-4_023
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1404
چکیده مقاله:
در تحقیق حاضر، هدف بهینه سازی توزیع فضایی کاربری های شهری به منظور بهبود عملیات امداد و نجات در مواقع بحران با استفاده از الگوریتم بهینه سازی جغرافیای زیستی است. این پژوهش به منظور کاهش آسیب پذیری مناطق شهری در برابر بحران ها و افزایش انعطاف پذیری آنها انجام شده است. مشکلات اصلی روش های مرسوم مدیریت بحران شهری، مانند استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی، عدم توجه به ارتباطات متقابل میان عملکردها در مجموعه اراضی است.روش تحقیق مبتنی بر تکامل الگوریتم است که از یک نسل اولیه شروع می کند و با تکرار بهبود می یابد. داده های تحقیق از یک طیف دوتایی حاصل شده اند که نرخ مهاجرت به داخل (λ) و نرخ مهاجرت به خارج (μ) را نشان می دهند. این داده ها برای تعیین وضعیت هر یک از متغیرها در جداول و استفاده در نرم افزار متلب به کار گرفته می شوند.محدوده مصوب شهر سمنان با مساحت ۲۳۷۰ هکتار به دو منطقه بافت فرسوده و بافت جدید تقسیم شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که کاربری های مورد نیاز منطقه یک سمنان، با توجه به نرخ انتقال، نزدیک به طرح های توسعه شهری در نظر گرفته شده هستند. نتایج حاصل از الگوریتم نشان داد که در بین ابعاد مختلف (اقتصادی، اجتماعی، کالبدی-فیزیکی، محیطی-اکولوژیکی)، بعد کالبدی-فیزیکی با وزن ۰.۲۹۹ بیشترین اثرگذاری را بر نظام توزیع کاربری ها و همجواری آنها در سطح شهر سمنان دارد. عوامل اجتماعی با وزن ۰.۲۱۷، محیطی-اکولوژیکی با وزن ۰.۱۹۵ و اقتصادی با وزن ۰.۱۷۱ در رتبه های بعدی قرار دارند.برای هر یک از ابعاد چهارگانه تحقیق، لایه GIS تهیه شده و همپوشانی لایه ها با توجه به اوزان هر بعد انجام می شود. نتایج همپوشانی با طرح توسعه مقایسه شده و نشان می دهد که الگوی کاربری اراضی شهری سمنان بر اساس ابعاد جغرافیای زیستی شکل نگرفته است و این امر مشکلات مدیریتی در امداد و نجات در مواقع بحران ایجاد می کند. بنابراین، نیاز به بهبود و بهینه سازی توزیع کاربری ها با توجه به الگوریتم بهینه سازی جغرافیای زیستی وجود دارد. این روش توانست پس از شناسایی متغیرهای اثرگذار، به بهبود وضعیت امداد و نجات و نظام توزیع کاربری ها در سطح شهر کمک کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی حبیبیان
کارشناس ارشد مدیریت در سوانح طبیعی، دانشکده محیط زیست ، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سعید گیوه چی
دانشیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
