بررسی مدت زمان انتظار ارایه خدمات اورژانس در بیمارستان های آموزشی – درمانی در جنوب غرب ایران

مقدمه: یکی از مهمترین شاخص‎های ارزیابی مراکز اورژانس، محاسبه زمان انتظار بیماران برای دریافت خدمات تشخیصی و درمانی می‎باشد، مطالعه حاضر با هدف تعیین مدت زمان انتظار ارایه خدمات اورژانس در بیمارستان‎های آموزشی شهر خرم آباد انجام شد. مواد و روش ­ها: مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی مقطعی است که در سال ۱۳۹۶ انجام گردید. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان‎های آموزشی درمانی دارای بخش اورژانس شهر خرم آباد بود. نمونه‎گیری به شیوه تصادفی طبقه‎ای چندمرحله‎ای انجام گردید. برای گردآوری داده‎ها از یک چک لیست روا و پایا و از طریق مشاهده استفاده گردید و داده­ها با استفاده از SPSS-۱۹ و آزمون­ های آماری توصیفی و تحلیلی مرتبط تحلیل گردیدند. یافته­ ها: سه بیمارستان مورد بررسی مجموعا دارای ۱۶۶ تخت اورژانس بودند، ۶/۷۰% (۵۷۳ نفر) از بیماران به اتفاق همراه به بخش اورژانس مراجعه کرده بودند، بیشترین نوع مشاوره مربوط به مشاوره با متخصصین داخلی ۵/۴۴% (۳۶۱ مورد) بود.  فاصله تریاژ و اولین ویزیت ۳۷/۸ دقیقه، فاصله اولین ویزیت و اولین اقدام تشخیصی ۲۷/۳۱ دقیقه، فاصله ارسال اولین اقدام تشخیصی و نتیجه مشاوره پزشکی ۶/۹ ساعت و فاصله درخواست مشاوره پزشکی و نتیجه مشاوره پزشکی ۳۸/۷ ساعت بود. بحث و نتیجه­ گیری:  با توجه به نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می­شود، تعداد پرسنل بخش اورژانس و بخش­های پاراکلینیکی مرتبط با آن در بیمارستان‎ها افزایش یافته، تا باعث کاهش مدت زمان انتظار افراد جهت دریافت خدمات بخش اورژانس گردد. همچنین پیشنهاد می­شود که مسئولین تصمیمات لازم مبنی بر استفاده از پرسنل بیشتر در شیفت شب در بخش اورژانس را در دستور کار قرار دهند.

کلیدواژه ها:

hospital ، waiting time ، emergency services ، بیمارستان ، زمان انتظار ، ارائه خدمات اورژانس