بررسی پروگنوز نورولوژیک در بیماران آسیب تروماتیک طناب نخاعی گردنی مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران در طی سال های ۱۳۹۰-۱۳۹۵

مقدمه: در ترومای ستون فقرات گردنی، مکانیسم تروما، سطح مقطع متاثر از تروما و همچنین شدت تروما می تواند در بروز اختلالات عصبی تاثیرگذار باشد و نوع این اختلالات عصبی می تواند در پیش آگهی درمان های جراحی نیز موثر باشد؛ لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی پیش آگهی نورولوژیک متعاقب آسیب تروماتیک طناب نخاع گردنی است. مواد و روش ­ها: در این مطالعه گذشته نگر پرونده ۳۰۶ بیماری که در بیمارستان رسول اکرم (ص)، طی سالهای ۱۳۹۰ الی ۱۳۹۵ تحت درمان آسیب طناب نخاعی گردنی قرار گرفته بودند، جمع آوری شد و پس از آن متغیر های مورد نظر برای هر بیمار استخراج شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نسخه ۲۱ نرم افزار SPSS انجام گرفت. سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ درنظر گرفته شد. یافته ­ها: نتایج این مطالعه نشان داد که سقوط از ارتفاع (۲/۴۱ %) و تصادف با موتور سیکلت (۹/۵۴ %) شایع ترین علت تروما در ستون فقرات گردنی در ناحیه (C۳-C۷) بود. شیوع کلی ضایعات نورولوژیک در زمان ارجاع بیماران به اورژانس ۴/۲۹ % بود که  ۸/۷ % موارد در حین بستری و قبل از جراحی فوت کرده بودند. عوامل پیش بینی کننده اختلالات نورولوژیک جنس مونث، ضربه های مستقیم در دعوا و ضربه های ناحیه تحتانی گردن بودند. بحث و نتیجه ­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد سقوط از ارتفاع و تصادف با موتورسیکلت شایع ترین علت تروما و بروز ضایعات نورولوژیک در ستون فقرت گردنی است. میزان بروز اختلالات نورولوژیک در جنس مونث، ایجاد تروما در حین دعوا و نزاع و تروماهایی که در ناحیه تحتانی گردن اعمال می شوند بیشتر است.

کلیدواژه ها:

Neurologic Deficit ، Prognosis ، Spinal Cord Trauma ، پروگنوز ، اختلالات نورولوژیک ، ترومای طناب نخاعی