زیستن در مرز دانش و آموزش تجربه زیسته هنرآموز کامپیوتر در مواجهه با نسل دیجیتال

این مقاله تجربه زیسته یک هنرآموز کامپیوتر را در مواجهه با نسل دیجیتال روایت می کند؛ نسلی که با ابزارهای فناوری رشد کرده اما درک عمیقی از مفاهیم بنیادین ندارد. در بستر آموزشی بومی با محدودیت های زیرساختی، نویسنده با چالش هایی مانند شکاف دانشی و فرهنگی، مقاومت نهادی و خانوادگی، و تفاوت های نگرشی روبه رو شده است. مقاله با رویکرد روایی–تحلیلی، به بازآفرینی روش های آموزشی از طریق پروژه محوری، استفاده از ابزارهای سبک، و طراحی محتواهای آفلاین می پردازد.در مسیر تدریس، هنرآموز با پذیرش اصل یادگیری مادام العمر، نقش خود را از انتقال دهنده دانش به تسهیل گر رشد فردی و اجتماعی ارتقا داده است. تجربه های احساسی در کلاس، مانند موفقیت دانش آموزان در پروژه های عملی، نشان دهنده اهمیت رابطه انسانی در آموزش هستند. مقاله با نگاهی آینده نگر، بر ضرورت تلفیق علم، اخلاق و انسانیت در آموزش کامپیوتر تاکید می کند و آموزش را نه صرفا انتقال اطلاعات، بلکه خلق معنا در زیست دیجیتال می داند. این تجربه زیسته، الگویی برای تحول آموزشی در مناطق مشابه و بستری برای بازاندیشی در نقش معلم در عصر فناوری است.

کلیدواژه ها:

دیجیتال ، تدریس ، تجربه ، هنر آموز