رابطه نیازهای اساسی روان شناختی با هویت تحصیلی: نقش واسطه ای خودتنظیمی و جهت گیری هدفی

در چارچوب سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، هویت تحصیلی یکی از ارکان اصلی رشد متوازن دانش آموزان و عاملی موثر در ارتقای کیفیت یادگیری و تحقق مدرسه متوازن محسوب می شود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین نیازهای روان شناختی اساسی و هویت تحصیلی دانش آموزان با نقش میانجی گری خودتنظیمی و جهت گیری هدف انجام شد. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه یازدهم مدارس دولتی شهر کرج در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند. نمونه ای ۳۲۵ نفری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند که به چهار پرسشنامه هویت تحصیلی واز و آیزاکسون (۲۰۰۸)، خودتنظیمی میلر و همکاران (۱۹۹۶)، جهت گیری هدف میگلی و همکاران (۲۰۰۰) و نیازهای روان شناختی اساسی پاسخ دادند. نتایج نشان داد که نیازهای روان شناختی اساسی با هویت تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری داشتند و خودتنظیمی و جهت گیری هدف نیز در این رابطه نقش میانجی ایفا کردند. این یافته ها بر اهمیت ارضای نیازهای روان شناختی دانش آموزان و تقویت مهارت های خودتنظیمی و جهت گیری هدف برای بهبود هویت تحصیلی و موفقیت تحصیلی آنها تاکید کردند.

کلیدواژه ها:

نیازهای روان شناختی ، هویت ، تحصیلی ، خودتنظیمی ، جهت گیری هدف