رابطه کیفیت برنامه های پرورشی با انگیزه تحصیلی دانش آموزان

با گسترش فناوری های آموزشی و تغییرات اجتماعی، برنامه های پرورشی مدارس به عنوان عاملی موثر در تقویت انگیزه تحصیلی دانش آموزان شناخته شده اند؛ اما اثربخشی این برنامه ها در مناطق کم توسعه یافته همچون شهرستان شوشتر هنوز به خوبی مستند نشده است. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین کیفیت برنامه های پرورشی و افزایش انگیزه تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان شوشتر بود. روش تحقیق کمی از نوع توصیفی همبستگی انجام شد که در آن جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان شوشتر در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ قرار داشتند و نمونه ای ۲۰۰ نفره با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد انگیزه تحصیلی والرند و همکاران (۱۹۹۲) و پرسشنامه محقق ساخته کیفیت برنامه های پرورشی جمع آوری شدند و یافته ها با آزمون همبستگی پیرسون و آزمون t زوجی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین کیفیت برنامه های پرورشی و افزایش انگیزه تحصیلی دانش آموزان رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد و اجرای این برنامه ها تاثیر بسزایی در تقویت انگیزه آنان داشته است. همچنین مشخص شد که دانش آموزان دختر پس از شرکت در برنامه ها، افزایش انگیزه بیشتری نسبت به دانش آموزان پسر تجربه کردند. پژوهش تاکید کرد که بهبود کیفیت برنامه های پرورشی با رویکردی متنوع و هدفمند می تواند نقش مهمی در ارتقای انگیزه تحصیلی دانش آموزان ایفا کند و این برنامه ها باید به عنوان بخشی جدی از فرایند آموزشی مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

برنامه های پرورشی ، انگیزه تحصیلی دانش آموزان ، شهرستان شوشتر