تاثیر اضطراب والدین بر احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه

با توجه به نقش کلیدی خانواده در رشد اجتماعی و روانی کودکان پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر اضطراب و استرس والدین بر احساس تعلق به مدرسه در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی و متوسطه اول انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه چهارم تا هشتم مدارس دولتی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. از بین آنها، ۳۰۰ دانش آموز و والدین آنها به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه گودنو (۱۹۹۳) و پرسشنامه اضطراب و استرس والدین لاویباند و لاویباند (۱۹۹۵) استفاده شد. داده ها با روش تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه بررسی شدند و نتایج نشان داد بین سطوح بالای اضطراب و استرس والدین با کاهش معنادار احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه رابطه منفی و معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیر اضطراب والدین پیش بینی کننده قوی تری برای میزان تعلق دانش آموزان به مدرسه نسبت به استرس بود. یافته ها بیانگر اهمیت مداخلات روان شناختی برای والدین، به ویژه در حوزه مدیریت هیجانی و حمایت اجتماعی به منظور ارتقای احساس امنیت و تعلق در محیط مدرسه برای فرزندان است. این نتایج می تواند در طراحی سیاست های مدرسه محور خانواده گرا برای مدارس تراز مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

احساس تعلق به مدرسه ، اضطراب والدین ، استرس والدین ، سلامت روان کودک ، مدرسه تراز