سرمایه اجتماعی و همه گیری کووید ۱۹

خطر ابتلا و شیوع ویروس کووید ۱۹- در محلات حاشیه نشین بسیار بالا است و به عنوان یکی از مهمترین چالشهای سلامت عمومی در این مناطق محسوب می شود. در این مطالعه ضمن بررسی جامع و کامل ادبیات موجود در حوزه وضعیت شیوع کرونا و راهکارهای مقابله و کنترل، آن نقش و تاثیر اجتماعات محلی در بهبود وضعیت بخشهای حاشیه ای در دوران پساکرونا مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش، شاخص های متعددی از جمله سن افراد جامعه، میزان دسترسی به زیرساخت های شهری، وضعیت فرهنگی، شرایط اقلیمی، میزان حمایت و پشتیبانی، دولت و سایر عوامل موثر شناسایی شدند که می توانند در فرآیند مواجهه با بحران نقش تاثیرگذاری ایفا کنند. پس از مشخص کردن این شاخص ها، منطقه حاشیه نشین نایسر در شهر سنندج به عنون نمونه موردی انتخاب شد. در این راستا تعداد ۶۰ پرسشنامه بر اساس شاخص های مذکور طراحی و پس از توزیع جمع آوری گردید. نتایج حاکی از آن است که عوامل فرهنگی و نوآوری های اجتماعی بیشترین تاثیر را در کاهش آسیب پذیری جامعه و مقابله موثر با شیوع ویروس کرونا دارند. این یافته نشان می دهد که توانمندی های فرهنگی و ابتکارات در قالب فعالیت های اجتماعی و فرهنگی می توانند نقش مهمی در تقویت مقاومت و تاب آوری در محلات حاشیه ای ایفا کنند و راهکارهای مبتنی بر این عناصر باید در برنامه ریزی های آینده مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کووید-۱۹ ، شهر حاشیه نشینی ، سرمایه اجتماعی ، سلامت ، سنندج