اثرات ادغام Al بر بار کار اداری معلمان
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RRCONF01_2461
تاریخ نمایه سازی: 14 آبان 1404
چکیده مقاله:
فزایش مستمر بار کار اداری معلمان یکی از چالش های اصلی و رو به تزاید در نظام های آموزشی معاصر، از جمله در ایران، محسوب می شود. این بار سنگین اداری، که شامل فعالیت هایی چون نمره دهی تفصیلی، ثبت سوابق دانش آموزان، تهیه گزارش های عملکردی متعدد، برنامه ریزی دقیق درسی و مدیریت ارتباطات روتین با والدین است، زمان و انرژی ارزشمند معلمان را از فعالیت های هسته ای آموزشی و تعامل مستقیم با دانش آموزان منحرف می سازد و در نهایت می تواند به فرسودگی شغلی و کاهش کیفیت تدریس منجر شود.هدف اصلی این پژوهش، تحلیل و ارزیابی عمیق اثرات بالقوه و بالفعل ادغام فناوری هوش مصنوعی (AI) بر کاهش یا تغییر ماهیت بار کار اداری معلمان در سطوح مختلف آموزشی است. این مقاله با رویکردی تحلیلی-توصیفی و با استفاده از مرور مستندات و ادبیات موجود (با تمرکز بر منابع علمی و تجربی فارسی)، به بررسی چگونگی استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی برای اتوماسیون و کارآمدسازی وظایف اداری می پردازد.یافته های این تحلیل نشان می دهد که هوش مصنوعی پتانسیل چشمگیری برای آزادسازی زمان معلمان دارد. این پتانسیل عمدتا از طریق قابلیت های AI در تصحیح خودکار آزمون های چندگزینه ای و تشریحی کوتاه، ارائه بازخورد فوری و ساختارمند به دانش آموزان، تولید طرح درس های اولیه و محتوای سفارشی شده بر اساس نیازهای یادگیری هر دانش آموز، و سازماندهی هوشمندانه داده های مدیریتی محقق می شود. ادغام موفقیت آمیز این فناوری ها می تواند به معلمان اجازه دهد تا زمان بیشتری را صرف تعاملات معنادار با دانش آموزان، توسعه حرفه ای و تمرکز بر جنبه های خلاقانه تدریس نمایند.با این حال، پژوهش حاضر تاکید می کند که ادغام AI بدون چالش نیست. نگرانی های عمده ای چون مقاومت معلمان در برابر تغییر، نیاز به آموزش های تخصصی برای استفاده موثر از ابزارها، هزینه های بالای زیرساختی و نرم افزاری (به ویژه توسعه ابزارهای متناسب با زبان و فرهنگ فارسی)، و مهم تر از همه، مسائل اخلاقی و حفظ حریم خصوصی داده های حساس دانش آموزان وجود دارد که باید با سیاست گذاری های هوشمندانه و شفاف از سوی متولیان امر آموزش و پرورش مرتفع گردند.نتیجه گیری مقاله حاکی از آن است که هوش مصنوعی نه به عنوان جایگزین معلم، بلکه به عنوان یک دستیار قدرتمند اداری عمل می کند که می تواند کارایی سیستم آموزشی را به طور چشمگیری افزایش دهد. موفقیت در به کارگیری این فناوری، منوط به توسعه راهکارهای بومی سازی شده، تامین زیرساخت های فناوری اطلاعات و ایجاد چارچوب های قانونی است که اطمینان حاصل کند AI در خدمت اهداف تعلیم و تربیت و ارتقاء رفاه شغلی معلمان قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
کلمات کلیدی:هوش مصنوعی (AI) ، بار کار اداری معلمان ، اتوماسیون آموزشی ، کارایی در تدریس ، فرسودگی شغلی ، نمره دهی خودکار ، سفارشی سازی آموزش.
نویسندگان
صدیقه افشاریان
کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه آزاد جهرم