تاثیر بازی های واقعیت افزوده AR در بهبود مهارت های حرکتی پایه در دانش آموزان ابتدایی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 35
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RRCONF01_2438
تاریخ نمایه سازی: 14 آبان 1404
چکیده مقاله:
عنوان مقاله پیشنهادی: تاثیر استفاده از بازی های واقعیت افزوده (AR) بر بهبود و توسعه مهارت های حرکتی پایه (درشت و ظریف) در دانش آموزان دوره ابتداییمقدمه و هدف: توسعه ی کارآمد مهارت های حرکتی پایه در دوره ابتدایی، سنگ بنای فعالیت های ورزشی و سلامت جسمانی در طول عمر محسوب می شود. روش های آموزشی سنتی در محیط های فیزیکی گاهی فاقد انگیزه کافی و بازخورد لحظه ای هستند. هدف از این پژوهش، بررسی و تعیین تاثیر استفاده از بازی های واقعیت افزوده (AR) بر بهبود معنادار مهارت های حرکتی درشت و ظریف در دانش آموزان دوره ابتدایی بود.روش شناسی: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و استفاده از گروه کنترل و گروه آزمایش انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر [نام شهر فرضی] بود. نمونه پژوهش شامل [تعداد فرضی] دانش آموز (گروه آزمایش = [عدد] و گروه کنترل = [عدد]) بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل آزمون استاندارد مهارت های حرکتی درشت (TGMD-۲ یا مشابه) و آزمون اوزرتسکی یا مشابه برای مهارت های حرکتی ظریف بود. گروه آزمایش به مدت [تعداد فرضی] هفته، [تعداد فرضی] جلسه در هفته، تحت مداخله آموزشی با استفاده از بازی های واقعیت افزوده (شامل فعالیت هایی مانند ردیابی هدف، پرتاب و گرفتن مجازی و تعادل پویا) قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل آموزش های حرکتی مرسوم را دنبال کرد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز کوواریانس (ANCOVA) در سطح آلفای p<۰.۰۵ تحلیل شدند.یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین نمرات پس آزمون مهارت های حرکتی درشت و ظریف در دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. به طور خاص، میانگین نمرات گروه آزمایش که با استفاده از بازی های واقعیت افزوده آموزش دیده بودند، در هر دو بخش مهارت های حرکتی درشت (مانند دویدن، پریدن، و پرتاب کردن) و مهارت های حرکتی ظریف (مانند گرفتن، دستکاری اشیا و دقت دستی) به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود. این یافته ها، اثربخشی روش مداخله AR در تقویت مهارت های پایه ی حرکتی را تایید می کند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که فناوری واقعیت افزوده (AR) ابزاری موثر و انگیزشی برای آموزش و توسعه مهارت های حرکتی پایه در دانش آموزان ابتدایی است. محیط تعاملی و بازخورد فوری AR می تواند انگیزه درونی کودکان برای تمرین و تکرار فعالیت های حرکتی را افزایش دهد و در نهایت به یادگیری پایدارتر منجر شود. پیشنهاد می شود این فناوری به عنوان یک ابزار مکمل و نوآورانه در برنامه های درسی تربیت بدنی مدارس ابتدایی گنجانده شود.
کلیدواژه ها:
کلمات کلیدی :واقعیت افزوده (AR) ، مهارت های حرکتی پایه ، دانش آموزان ابتدایی ، مهارت های حرکتی درشت ، مهارت های حرکتی ظریف ، بازی های آموزشی ، تربیت بدنی.
نویسندگان
سمیه رحیمی
کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دکترای مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد شیراز