بررسی تاثیر سبک های یادگیری و مهارت های خودتنظیمی بر انگیزه و عملکرد تحصیلی

یادگیری موفق و پایدار دانش آموزان، به عوامل متعدد فردی، انگیزشی و مهارتی وابسته است. از جمله مهم ترین این عوامل می توان به سبک های یادگیری، مهارت های خودتنظیمی و انگیزه تحصیلی اشاره کرد. سبک های یادگیری نشان دهنده شیوه های فردی دانش آموزان در دریافت، پردازش و بازتولید اطلاعات هستند و نقش مهمی در انتخاب استراتژی های یادگیری و تعامل با محیط آموزشی دارند. مهارت های خودتنظیمی نیز شامل توانایی برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی فعالیت های یادگیری است و به دانش آموزان امکان می دهد یادگیری فعال، هدفمند و مستقل داشته باشند. انگیزه تحصیلی، به عنوان نیروی محرکه برای تلاش و استمرار در یادگیری، می تواند عملکرد تحصیلی دانش آموزان را به طور مستقیم و غیرمستقیم تحت تاثیر قرار دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک های یادگیری و مهارت های خودتنظیمی بر انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که سبک های یادگیری متناسب با نیازهای فردی دانش آموزان موجب افزایش انگیزه و بهره وری یادگیری می شوند و مهارت های خودتنظیمی، با فعال سازی انگیزه و مدیریت فرایند یادگیری، عملکرد تحصیلی را بهبود می بخشند. همچنین، تعامل بین سبک های یادگیری و مهارت های خودتنظیمی نقش میانجی در افزایش انگیزه تحصیلی دارد. نتایج این پژوهش، اهمیت توجه همزمان به سبک های یادگیری، خودتنظیمی و انگیزه تحصیلی را در طراحی برنامه های آموزشی موثر نشان می دهد و پیشنهاد می کند معلمان و برنامه ریزان آموزشی با بهره گیری از این عوامل، محیط یادگیری فعال، جذاب و هدفمند ایجاد کنند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، خودتنظیمی یادگیری ، انگیزه تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، یادگیری فعال