طراحی پایدار در مد با تاکید بر استفاده از مواد و الیاف زیستی: (Sustainable Fashion through Bio-Based Textiles Exploring Eco-Responsible Material Innovation in Contemporary Clothing Design)

صنعت مد به دلیل مصرف بالای منابع طبیعی و تولید ضایعات، یکی از صنایع با اثرات زیست محیطی بالا محسوب می شود. در سال های اخیر، مفهوم طراحی پایدار با تمرکز بر استفاده از مواد و الیاف زیستی به عنوان راهکاری موثر برای کاهش این اثرات مطرح شده است. هدف این پژوهش بررسی نقش الیاف زیستی و مواد دوستدار محیط زیست در طراحی مد پایدار و تحلیل روش ها و استراتژی های عملی در خلق پوشاک پایدار است. مطالعه حاضر با مرور ادبیات، تحلیل نمونه های موفق برندهای داخلی و بین المللی و بررسی فناوری های نوین تولید الیاف زیستی، تلاش می کند چارچوبی جامع برای طراحان و تولیدکنندگان ارائه دهد. یافته ها نشان می دهند استفاده از الیاف زیستی مانند پنبه ارگانیک، کتان، بامبو و پلیمرهای زیستی، علاوه بر کاهش اثرات محیط زیستی، امکان ایجاد لباس هایی با دوام، کیفیت و زیبایی بالا را فراهم می کند. همچنین، فناوری های نوین مانند بیوتکنولوژی، مهندسی نانو و دیجیتال، فرآیند تولید را بهینه کرده و ضایعات را کاهش می دهند. بررسی نمونه های موفق نشان می دهد که طراحی پایدار نه تنها اثرات محیط زیستی را کاهش می دهد، بلکه ارزش اقتصادی و اجتماعی ایجاد کرده و رفتار مصرف کننده را به سمت خرید مسئولانه هدایت می کند. با وجود چالش هایی همچون هزینه بالای تولید، محدودیت زنجیره تامین و پذیرش محدود مصرف کننده، فرصت های نوآوری، فناوری و توسعه چرخه بسته می تواند مسیر رشد این صنعت را هموار سازد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که تلفیق نوآوری، انتخاب مواد زیستی و مسئولیت اجتماعی، پایه ای اساسی برای تحقق آینده ای پایدار، خلاق و مسئولانه در صنعت مد است. این مطالعه می تواند به عنوان مرجع عملی و علمی برای توسعه استراتژی های طراحی مد پایدار مورد استفاده قرار گیرد.