بررسی پتانسیل تولید و جذب بار و مسافر در سواحل مکران و بررسی توجیه پذیری اتصال ریلی این ناحیه به شبکه ریلی کشور

در پژوهش حاضر هدف نهایی بررسی توجیه پذیری اتصال ریلی بندر جاسک و کوه مبارک در سواحل مکران به شبکه ریلی کشور از طریق بندرعباس با لحاظ پروژه های توسعه ای منطقه سواحل مکران بوده است. به منظور نیل به این هدف لازم بود ابتدا دادهها و اطلاعات مورد نیاز پروژه از جمله اسناد بالادستی و طرحهای توسعه ای منطقه مورد مطالعه و دادههای موجود در زمینه حمل ونقل ریلی و جاده ای جمع آوری گردد. در گام بعد نوبت به شناسایی و معرفی امکانات موجود و برنامه های توسعه ای سواحل مکران (شامل وضعیت کلی مراکز جمعیتی دسترسیهای جاده ای و تسهیلات حمل و نقل (موجود میرسد در این مرحله اطلاعات وضع موجود بنادر موجود در سواحل مکران از سازمانهای ذی ربط جمع آوری گردید. این بنادر شامل بندر چابهار، بندر جاسک، بندر سیریک و بندر تیاب بودند. سپس با عنوان مرور مطالعات مشابه در سطح بین المللی روند توسعه و امکانات بنادر مشابه در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه بررسی گردد. برای این منظور هفت بندر گوادر، پاکستان، صلاله، عمان، جبل علی، امارات، بمبئی، هند، گوانگژو، چین، هامبورگ، آلمان و پرلیس، مالزی بررسی گردید. در گام بعد به بررسی پتانسیل تولید و جذب بار و مسافر با لحاظ پروژه های توسعه ای سواحل مکران در افق ۱۴۱۴ با استفاده از مدلهای پیش بینی موجود و تدقیق آنها برای محدوده مورد مطالعه پرداخته شد. در مرحله بعد با ساخت مدلهای توزیع و تفکیک سفر وارد مرحله مدلسازی میشویم. این مرحله به کمک نرم افزار Visum صورت پذیرفته است. در گام پایانی ضمن بررسی ۳ سناریوی اصلی، مناسب ترین سناریو براساس احتمال وقوع شاخصهای اقتصادی و نرخ بازگشت سرمایه انتخاب و توجیه پذیری اقتصادی سناریو مدنظر مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته و نهایتا توجیه پذیری اقتصادی احداث خط ریلی جاسک بندرعباس از جنبه اقتصادی و اجتماعی- زیست محیطی ارزیابی میگردد.

کلیدواژه ها:

اتصال ، ریلی ، سناریوبندی ، توجیه پذیری ، اقتصادی ، پروژه های توسعه ای