تحلیل نظریه های فمنیستی و مقتدرسازی زنان در محیط تصمیم شهری

نظریه های فمینیسم، لیبرال، سوسیالیست و رادیکال با تاکید بر حقوق برابر، توزیع عادلانه قدرت و انتقاد از ساختارهای جنسیتی، نقش مهمی در مقتدرسازی زنان در محیط تصمیم گیری شهری ایفا کرده اند. این رویکردها با شناسایی موانع ساختاری و فرهنگی به تقویت حضور زنان در فضاهای عمومی و ارتقای دموکراسی شمولی در سیاستهای شهری کمک کرده اند. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر، تحلیل نظریه های فمنیستی و مقتدرسازی زنان در محیط تصمیم شهری است. یافته های پژوهش نشان می دهد نظریه فمینیسم لیبرال بر اصلاحات قانونی و برابری فرصتها در مشارکت زنان در تصمیم گیری شهری تاکید دارد. فمینیسم سوسیالیست به نقش ساختارهای اقتصادی و کلاسی اشاره کرده و معتقد است تا زمانی که نابرابریهای اقتصادی وجود دارد مقتدرسازی زنان در تصمیم گیریهای شهری ناقص خواهد بود. فمینیسم رادیکال با تمرکز بر نظام جنسیتی معتقد است که برای دستیابی به مقتدرسازی، زنان باید ساختارهای فرهنگی و اجتماعی حاکم بر مردسالاری در فضاهای شهری از بنیان تغییر کند. نظریه های فمینیسم، لیبرال، سوسیالیست و رادیکال هر یک به شیوه ای متفاوت به مقتدر سازی زنان در محیط تصمیم گیری شهری پرداخته اند اما اغلب در عمل با محدودیتهایی همراه بوده اند. فمینیسم لیبرال با تاکید بر حقوق فردی و برابری قانونی، تنها به جنبه های ساختاری و نهادی پرداخته و عمق نابرابریهای فرهنگی و اجتماعی را نادیده می گیرد. فمینیسم سوسیالیست، اگرچه نقش سیستم اقتصادی و طبقاتی را در تبعیض زنان مدنظر قرار داده اما در حوزه شهری گاه نتوانسته است راهکارهای دقیقی برای تغییر ساختارهای قدرت ارائه دهد. فمینیسم رادیکال نیز با تمرکز بر قدرت مردانه به عنوان ریشه نابرابری گاه به دام ساده انگاری افتاده و به جای تقویت مشارکت زنان به تشدید دوگانگی جنسیتی منجر شده است. نقاط ضعف این سه رویکرد شامل محدودیت در توجه به نابرابریهای فرهنگی (لیبرال)، کمبود راهکارهای عملی (سوسیالیست) و خطر تشدید دوگانگی جنسیتی (رادیکال) است که هر یک مانع موثرتر بودن آنها در مقتدرسازی زنان در محیط تصمیم گیری شهری شده اند.

کلیدواژه ها:

فمینیسم لیبرال ، فمینیسم سوسیالیست ، فمینیسم رادیکال ، مقتدر سازی ، زنان ، محیط تصمیم شهری