کاربرد فناوریهای مدرن GIS و BIM در نوسازی و توسعه شهری به منظور ارتقای کیفیت زندگی ساکنان: یک مرور

شهرها در سراسر جهان با فشارهای فزاینده ای در حوزه های اجتماعی و زیرساختی روبه رو هستند که برای نوسازی و توسعه به راهکارهای موثر نیاز دارند. فناوریهای نوین به ویژه مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) ظرفیت های چشمگیری در تحلیل فضایی، تلفیق داده ها و برنامه ریزی مشارکتی برای طرح های بازآفرینی شهری ارائه می کنند. این مقاله مروری پژوهش های موجود درباره به کارگیری BIM و GIS در فرایندهای نوسازی شهری را با تمرکز بر تاثیر این فناوری ها بر کیفیت زندگی شهروندان گردآوری و یکپارچه می نماید. ما با یک جستجوی جامع در ادبیات منتشر شده از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۴، رویکردهای روش شناختی، چارچوب های یکپارچه سازی، فناوری همکاری ذینفعان و پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و محیطی بر کیفیت زندگی را بررسی کرده ایم. یافته ها نشان می دهد تلفیق GIS و BIM به بهبود مدیریت داده، تسهیل طراحی مشارکتی، حرکت به سوی نتایج پایدار و تسریع در تحویل پروژه های نوسازی شهری منجر می شود. با این حال چالش هایی در زمینه همکنش پذیری داده، هزینه های پیاده سازی، نیاز به آموزش تخصصی و مقاومت سازمانی دیده می شود. در پایان، پیشنهادهایی برای پیاده سازی مطلوب ارائه شده است که عبارت اند از: (۱) تدوین زبان مشترک برای تبادل داده میان GIS و BIM، (۲) برنامه ریزی چندمقیاسی با پیوند اطلاعات در سطح خرد (ساختمان) به سطح کلان (شهری)، (۳) ایجاد مشوق های سیاستی برای به کارگیری این فناوری ها و (۴) ارتقای مشارکت همه ذی نفعان. پژوهش های آینده می بایست پیوند موثرتری میان دوقلوهای دیجیتال شهری و داده های لحظه ای (IoT) برقرار کنند تا فرایند نوسازی، پایش پیشرفت پروژه و ارزیابی مستمر شاخص های کیفیت زندگی تسهیل گردد.

کلیدواژه ها:

GIS ، BIM ، نوسازی شهری ، کیفیت زندگی ، دوقلوی دیجیتال ، توسعه پایدار ، شهر هوشمند