بررسی نظام آب در باغ نگاره های ایرانی

آب یکی از عناصر مهم و حیاتی باغ ایرانی می باشد. می توان آب را روح باغ ایرانی نامید. وجود آب و حرکت آن در باغ، اصیل ترین و مطبوع ترین خصوصیت مشترک باغ ایرانی است. آب به شکل های متنوع در باغ ایرانی حضور داشته است. هدف از این پژوهش بررسی تجلی نظام آب در باغ نگاره های ایرانی می باشد و به سوال تجلی نظام آب در نگاره های ایرانی چگونه بوده است؟ به روش توصیفی تحلیلی پاسخ داده می شود. شیوه جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد و جامعه آماری شامل نگاره های ایرانی می باشد. یافته ها حاکی از آن است که آب به صورت تزئینی و کاربردی به شکل های جوی، آب حوض، فواره، آبشار، سینه کبکی، شتر گلو، جوشگاه، پاشویه و آبگردان در باغ ایرانی طراحی و ساخته شده است. اما در باغ نگاره های ایرانی آب به شکل نهر، حوض و فواره ترسیم شده است و به، آبشار، سینه کبکی و دیگر حالات آب در باغ توجه نشده است و در مجموع می توان نتیجه گرفت که نمود آب در نگاره اکثرا به شکل حوض مرکزی با دو یا چند نهر جاری در سطح باغ می باشد که به جنبه تزئینی آب در باغ توجه شده است.

کلیدواژه ها:

باغ ایرانی ، نگارگری ، نظام آب