بررسی ساختار خانه زنبور عسل و الگوبرداری از آن در راستای معماری پایدار

این پژوهش با الهام از دانش بیونیک و بهره گیری از الگوهای طبیعی به ویژه ساختار شگفت انگیز کندوی عسل، به دنبال دستیابی به معماری پایدار و زیست سازگار است. حشرات به دلیل ویژگی های ساختاری و رفتارهای لانه سازی خود منبع الهام مهمی برای معماران محسوب می شوند. دانش زیست الگو با تمرکز بر ساختارهایی چون کندوی عسل، راهکارهایی برای همخوانی ساختمان با محیط زیست ارائه می دهد. در این پژوهش سعی بر آن است، با توجه به قوانین حاکم بر کندوی زنبور عسل همچنین با الگوبرداری از ساختار آن و با پاسخگویی به الزامات و نیازهای ساختمان سطوح کیفی زندگی انسان را بهبود بخشد و در نهایت به معماری پایدار دست یابد. ابتدا خصوصیات زیستی کندوی عسل و اصول معماری پایدار به دقت بررسی شده و سپس ویژگی های قابل الگوبرداری از ساختار کندو، همراه با راهکارهایی عملی برای سازگاری ساختمان با محیط زیست در قالب جداول ارائه گردیده است. نتایج نشان می دهد که الگوبرداری از لایه های متوالی لانه زنبور عسل به ویژه در اجرای نمای دو پوسته گامی موثر در جهت معماری پایدار است؛ همچنین الهام از ساختار کندوی عسل در بهینه سازی فضا، مصالح و تامین آسایش دمایی، الگویی کامل و تحقق پذیر برای معماری پایدار ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، معماری ، زنبورعسل ، پایداری