بازخوانی زیبایی خودمختار در اندیشه کانت و بازتاب آن در تجربه زیباشناختی در بستر فضای معماری

مقوله ی زیبایی شناسی در معماری در قالب نگرش انسان خود مختار معمولا از لحاظ محتوای نظری کمتر توجه شده است، از طرفی کانت به عنوان یکی از نظریه پردازان تاثیر گذار در زمینه زیباشناسی جای تفکر دارد آرای ایمانوئل کانت در خصوص امر زیبا در کتاب نقد قوه ی حکم آورده شده است کانت حوزه ی عقل نظری را نا توان از اثبات خود مختاری و آزادی انسان می داند. از مناقشه برانگیزترین نظریات کانت که در این کتاب بیان شده است داوری زیبا شناختی همزمان سوبژکتیو و برخوردار از اعتبار همگانی است و همچنین تاکید دارد بین امر زیبا و امر مطبوع تفاوت اساسی اساسی وجود دارد. از این رو در پژوهش حاضر به بررسی امر زیبای کانتی و امکان استفاده از آن در غنا بخشیدن به مفاهیم در زیبایی شناسی آزاد در معماری پرداخته شد به این صورت که با روش توصیفی تحلیلی به بررسی حکم زیبایی شناختی در نقد قوه ی حکم کانت و تاثیر آن در دورههای معماری بعد از کانت و همچنین رابطه میان زیبایی آزاد خودمختار و معماری پرداخته شد.چرا که اهمیت شناخت نگرش انسان نسبت به زیبایی آزاد در معماری از این واقعیت ناشی میشود که بررسی ایده های زیباشناسانه اساسا مرتبط با موجودیت انسان از لحاظ ادراک محیط و توسعه ی آن میسر می شود. در نهایت بررسی این نظریات از زمان کانتی تا به امروز نشان داد که اساس تجربه زیباشناسانه خود مختار از ادراک تجربی از طریق تعامل میان عینیت و تصورات ذهنی انسان در فضا حاصل میشود و به آگاهی انسان از اثر معماری ارزش می دهد.

کلیدواژه ها:

زیبایی خودمختار ، کانت ، زیبایی شناسی معماری ، تحربه زیباشناحتی ، نگرش انسان