مبانی حکمی نور و رنگ در معماری بناهای آرامگاهی ایران (نمونه های موردی : حرم مطهر رضوی و مسجد شیخ صفی الدین اردبیلی)

با نگاهی عمیق به معماری ایرانی اسلامی که از جمله نمونه های مهم آن می توان به مساجد و آرامگاه ها اشاره کرد؛ به راحتی و بدون پیش نیاز علمی می توان دریافت که رابطه های عمیق میان نور، رنگ و حکمت وجود دارد اما این فقط یک حس نیست بلکه یافته های علمی نیز بیانگر آن هستند که معماران ایرانی با الهام گرفتن از طبیعت الهی و آموزه های حکمی و تلفیق آن ها با مفاهیم قرآنی که رنگ های یاد شده در قرآن از اهم این مفاهیم هستند و با استفاده از نور طبیعی جهان عالم به عنوان نماد تجلی الهی در معماری ایرانی - اسلامی، فضاهای روح نواز و متعالی را خلق کرده اند که نه تنها نیازهای مادی انسان را برآورده می سازند بلکه روح را نیز سیراب می کنند. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و نحوه گردآوری اطلاعات از منابع معتبر کتابخانه و همچنین مشاهدات میدانی و... بوده و تجزیه و تحلیل اطلاعات براساس استدلال منطقی می باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که با بررسی معماری بناهای مختلف این رابطه را به عینه می توان در نمونه های موردی حرم رضوی و مسجد شیخ صفی الدین اردبیلی دید و با تجزیه و تحلیل مقادیر و مکانیت نور و رنگ در این دو بنا به این نتیجه رسید که در کدام یک رابطه بین سه عنصر اصلی قوی تر است.

کلیدواژه ها:

حکمت ، حکمت معماری ایرانی - اسلامی ، نور و رنگ ، بناهای آرامگاهی