ارزیابی تاثیر معماری بومی گیلان بر توسعه اقتصاد پایدار شهری با تاکید بر اقامتگاه های بوم گردی در شهر آستانه اشرفیه

معماری بومی به عنوان بازتابی از دانش، زیستی، فرهنگی و اجتماعی هر منطقه نقش برجسته ای در تحقق توسعه پایدار شهری ایفا می کند. استان گیلان و به ویژه شهر آستانه اشرفیه با معماری سنتی منحصر به فرد ظرفیت قابل توجهی برای تقویت اقتصاد محلی از طریق توسعه اقامتگاههای بوم گردی دارد. این مقاله با بهره گیری از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و منابع علمی معتبر به بررسی تاثیر معماری بومی گیلان بر توسعه اقتصاد پایدار شهری با تاکید بر اقامتگاههای بوم گردی در آستانه اشرفیه می پردازد. نتایج نشان می دهد که معماری بومی نه تنها موجب کاهش مصرف انرژی و حفظ منابع طبیعی می شود بلکه از طریق جذب گردشگر و حفظ هویت، فرهنگی به بهبود اقتصاد شهری کمک می کند. همچنین تلفیق مفاهیم هنر اسلامی در طراحی معماری بومی در راستای افقهای ترسیم شده در بیانیه گام دوم انقلاب، می تواند نقشی تعیین کننده در ارتقاء فرهنگی و اقتصادی شهرهای کوچک ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

معماری بومی گیلان ، توسعه پایدار شهری ، اقامتگاه بوم گردی ، آستانه اشرفیه ، بیانیه گام دوم انقلاب