بررسی تحلیلی معماری پایدار از منظر مصرف بهینه انرژی

پیشرفت شتابان دانش بشری در عصر حاضر و افزایش نگرانی ها در خصوص اثرات زیان بار مصرف سوخت های فسیلی به خصوص در صنعت ساختمان سازی که نزدیک چهل درصد از این سوخت ها را مصرف می کند مهندسان را به فکر ایجاد سبکی جدید همگام با معماری طبیعت و کاهش مصرف انرژی ظهور این هم فکری میان مهندسان صنایع و معماری منجر به ظهور یک رویکرد شد اینکه با چه ویژگی هایی می توان به بهینه سازی مصرف انرژی دست یافت، موضوعی مهم و نیازمند دقت است. پایداری در این مقاله، به روش کیفی و رویکرد توصیفی-تحلیلی، بهینه سازی در سه سازه بررسی می شود. معماری پایدار با بهبود مصرف انرژی نقشی کلیدی در کاهش آثار زیست محیطی و ایجاد ساختمان هایی همگام با طبیعت ایفا می کند. این پژوهش روش های کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها را با توجه به اصول این سبک بررسی می کند. نتایج پژوهش نشان می دهد که طراحی هوشمندانه و بهره گیری از ویژگی های اقلیمی موجب کاهش مصرف انرژی و هزینه های بلندمدت می شود. استفاده از مصالح پایدار، سیستم های مدیریت انرژی و فناوری های نوین بهره وری انرژی را افزایش داده و تاثیرات منفی زیست محیطی را کاهش می دهد. در نهایت رعایت اصول معماری پایدار، به توسعه شهری و بهبود کیفیت زندگی ساکنان کمک می کند.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری پایدار ، بهینه سازی ، مصرف انرژی