روابط بینامتنی معماری لویی کان و کامران دیبا در دوران پهلوی دوم

ورود معماری غربی به ایران و به خصوص حضور سبک معماری مدرن در اواخر دوره پهلوی اول سرعت تحولات را در عرصه معماری و شهرسازی در دوره دوم پهلوی به وضوح افزایش داد. هدف اصلی این رساله شناخت و تبیین عوامل موثر و زیربنایی در شکل گیری معماری دوران مذکور با کمک گرفتن از نظریه بینامتنیت است و تلاش میکند تا با درک جامع از این عوامل و نقش هر یک در جهت دهی به این فرایند شکل گیری بستر مناسبی را از طریق این ارتباطات بین عوامل و ظهور،معماری، چارچوبی مدون را برای معاصر سازی این اصول و شاخصها تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

لویی کان ، کامران دیبا ، بینامتنیت ، معماری معاصر