مطالعه آزمایشگاهی عوامل موثر برحرکت دودیشکل میزنای در یک مجرای بیولوژیکی

جریان پریستالتیک یا دودی شکل یکی از مهمترین مکانیزم های انتقال سیال است. علاوه بر کاربردهای متنوع در مهندسی، این مکانیزمبه عنوان یک مکانیزم بسیار مهم برای انتقال سیال در بسیاری از اندامهای بیولوژیکی به خصوص در دستگاه گوارش و دفع ادرار نقش دارد. در اینمقاله، انتقال بولاس ادرار در میزنای با استفاده از دستگاه شبیه ساز حرکات دودیشکل مورد بررسی قرار گرفته است. از ویژگیهای این دستگاهمیتوان به قابلیت بررسی پارامترهای مختلف موثر بر جریان دودیشکل ادرار، مانند اثر اختلاف فشار ورودی و خروجی میزنای بر دبی تخلیهومیزان جریان بازگشتی از میزنای به کلیه، تأثیر سرعت متوسط انتقال بولاس بر دبی تخلیه و میزان جریان بازگشتی، اثر وجود فیلم سیال درمیزنای بر دبی تخلیه و همچنین تاثیر تغییر طول بولاس بر میزان جریان بازگشتی را اشاره کرد. در ادامه نتایج بدست آمده با نتایج حاصل ازتحقیقات تئوری مشابه مورد مقایسه قرار گرفت. مشاهده گردید که افزایش اختلاف فشار ورودی و خروجی موجب کاهش نسبت رفلاکس به حجماولیه بولاس و افزایش دبی تخلیه شده وکاهش سرعت انتقال ادرار باعث کاهش میزان رفلاکس و دبی خروجی میگردد. همچنین افزایش ضخامتفیلم سیال در مجرا نیز باعث کاهش دبی تخلیه خروجی می گردد و با افزایش طول بولاس ادرار، بر میزان جریان بازگشتی افزوده می شود.

کلیدواژه ها:

جریان دودیشکل ، دبی ادرار ، رفلاکس جریان ادرار ، شبیه سازی عملکرد اندامهای زیستی ، میزنای