واپژوهی و ژرف پویی شش پرسمان در عرفان خراسان

مکتب ژرف و شگرف عرفان «خراسان» و کوی با نام و شایان نگرش خراسان در درازنای سده های دور و دراز، دارای عارفان بزرگ و آثار گران مایه در تصوف و عرفان بوده است؛ به گونه ای که می توان از آن در جایگاه یکی از سه جای باش و پایگاه معنوی بزرگ جهان در کنار کعبه (بیت الله الحرام) و بیت المقدس نام برد؛ همچنین این دیار دارای پیشینه درخشان فرهنگی، فلسفی، عرفانی و محل تجمع پیروان ادیان و مذاهب گوناگون در طول تاریخ بوده است. این سرزمین معنوی و مقدس که از دیرباز مهد تصوف بوده و چهره های شاخص و نام آوری از آن برخاسته اند، خاستگاه نخستین اندیشه های تصوف ایرانی بوده و نخستین مشایخ عرفان از این منطقه برخاسته اند. در این نوشتار با اشاره به ابعاد مهم معنوی، تاریخی و فرهنگی سرزمین خراسان، نخست به تعریف عرفان از نگاه عارفان خراسانی و سپس تبیین ویژگی های مکتب عرفانی خراسان و تفاوت طریقت عارفان آن موطن و سنجش نقادانه مفاهیم «سکر، صحو، ملامت و فتوت» در عرفان خراسان پرداخته می شود؛ درنهایت، سیر تاریخی و معنوی تصوف و عرفان خراسان (از زهد عارفانه تا تصوف خالص) بررسی می گردد

کلیدواژه ها:

خراسان ، تصوف ، عرفان خراسان ، سکر ، پیران خراسان ، پایایی معنویت ، مولانا