اندیشه های سیاسی در متون سیاسی ایران باستان/

دوران باستان که از فرمانروایی مادها (۷۰۸ پ.م) تا فرمانروایی ساسانیان (۶۵۱ .م) است، در حوزه اندیشه سیاسی و باورهای دینی و مذهبی تحت تاثیر دوران پیشین تاریخی است. بر اساس اساطیر ایرانی، نخستین انسان اولین پادشاه نیز هست. از این رو تاریخ اندیشه شاهی در ایران به آغاز آفرینش مربوط می شود و از آن پس همواره در لایه های مختلف زندگی سیاسی و اجتماعی ایرانیان قابل بررسی است. اندیشه شاهی از چنان پایگاهی در فرهنگ سیاسی ایران برخوردار است که می توان از آن به عنوان محور همه تحولات سیاسی یاد کرد و حتی اغلب پدیده های اجتماعی نیز به نوعی با آن مرتبط هستند. ظهور زرتشت که وحی دینی به شمار می رفت، رویکردهای جدید سیاسی و اجتماعی مبتنی بر آموزه های او را به باورهای ایرانیان افزود. بنابراین شناخت و نقد اندیشه های سیاسی در ایران باستان نیازمند بررسی و واکاوی متون سیاسی در عهد باستان ایران است. روش پژوهش جاری با استفاده از روش تاریخی و به شیوه توصیفی تحلیلی انجام شد و به دو سوال اصلی تحقیق پاسخ داده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد در این دوران، سیاست به معنای تبعیت مطلق رعیت از حاکم استوار است و هرگونه نافرمانی و بی تبعیتی، نوعی انحراف دینی و قومی تلقی می شود و با توجه به متون سیاسی چنانکه اندیشه سیاسی و اتوپیای زرتشتی ریشه در جهان بینی زرتشتی دارد،

کلیدواژه ها:

اندیشه های سیاسی ، متون سیاسی ، ایران باستان ، زرتشت ، اهورامزدا