بررسی تطبیقی نقش پرستاران در ارتقای کیفیت زندگی کودکان و سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن

کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های مزمن، به ویژه کودکان و سالمندان، تحت تاثیر عوامل جسمانی، روانی و اجتماعی قرار دارد و مراقبت های جامع پرستاری نقش مهمی در ارتقای آن ایفا می کنند. این پژوهش به بررسی تطبیقی نقش پرستاران در بهبود کیفیت زندگی کودکان و سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن با رویکرد تحلیلی-کیفی و کتابخانه ای پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که پرستاران با مدیریت علائم بالینی، ارائه آموزش و توانمندسازی بیماران و خانواده ها، حمایت روانی و اجتماعی و هماهنگی با تیم درمان، تاثیر قابل توجهی بر رفاه جسمانی، روانی و اجتماعی بیماران دارند. در کودکان، تاکید بر کاهش اضطراب، بازی درمانی و آموزش والدین باعث افزایش مشارکت در فعالیت های روزمره و اجتماعی می شود، در حالی که در سالمندان تمرکز بر حفظ استقلال، پیشگیری از انزوا و مدیریت چندبیماری ها منجر به ارتقای رفاه و رضایت از زندگی می گردد. این مطالعه بر اهمیت توسعه برنامه های مراقبتی فردمحور، آموزش مستمر پرستاران و تقویت هماهنگی تیمی برای ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های مزمن تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، مراقبت پرستاری ، بیماری های مزمن ، کودکان ، سالمندان