اثربخشی آموزش نظم جویی فرآیندی هیجان بر بهبود مهارت های خودکنترلی در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه مطالعه موردی شهر (سراب

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش نظم جویی فرآیندی هیجان بر بهبود مهارت های خودکنترلی در دانش آموزان بود. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی و با طرح پیش-آزمون-پس آزمون با یک گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر سراب در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ که از بین آنها ۳۰ نفر واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جای داده شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های خودکنترلی فرم کوتاه تانجی و همکاران استفاده شد. آموزش نظم جویی فرآیندی هیجان مبتنی بر مدل گراس طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای تنها برای گروه آزمایش ارائه شد و در طول این مدت، گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها از طریق تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش نظم جویی فرآیندی هیجان در بهبود مهارت های خودکنترلی در بین دانش آموزان تاثیر مثبت داشت. ۲۸/۳ درصد از تغییرات خودکنترلی در مرحله پس آزمون به واسطه دریافت مداخله آموزش نظم جویی فرآیندی هیجان تبیین شد. به طور کلی یافته ها بینش های ارزشمندی را برای نظام تعلیم و تربیت ارائه می دهند و بر بکارگیری آموزش نظم جویی فرآیندی هیجان برای بهبود مهارت های خودکنترلی دانش آموزان تاکید می کنند.

کلیدواژه ها:

نظم جویی ، هیجان ، خود کنترلی