رویکردهای نوین در آموزش شایستگیهای اجتماعی-هیجانی و تاثیر آن بر سازگاری تحصیلی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر رویکردهای نوین آموزش شایستگیهای اجتماعی-هیجانی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان است. شایستگیهای اجتماعی هیجانی مجموعه ای از مهارتها، دانش و نگرشهاست که توانایی شناسایی و تنظیم احساسات، همدلی، برقراری روابط سالم و تصمیم گیری مسئولانه را تقویت می کند. چارچوب پنجگانه CASEL و مدل سازگاری تحصیلی Baker و Siryk (۱۹۸۴) مبانی نظری تحقیق را تشکیل می دهند. مطالعات پیشین نشان داده اند که اثر SEL بر پیشرفت تحصیلی عمدتا به صورت غیر مستقیم و از طریق سازگاری تحصیلی اعمال می شود. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-تحلیلی به بررسی ابعاد SEL و ارتباط آن با شاخصهای سازگاری تحصیلی می پردازد. نتایج مورد انتظار می تواند به طراحی سیاستهای آموزشی نوین و یکپارچه سازی برنامه های SEL در مدارس کمک کند و در نهایت به ارتقای کیفیت یادگیری، سلامت روانی اجتماعی و آمادگی دانش آموزان برای مواجهه با چالش های آینده بینجامد.

کلیدواژه ها:

شایستگی اجتماعی-هیجانی ، رویکرد نوین ، سازگاری تحصیلی ، مهارت ، آموزش