نقش مدارس سبز (Green School) در پرورش نگرشهای پایدار و مهارت های زندگی

در دهه های اخیر افزایش نگرانی ها درباره بحران های زیست محیطی توجه نظام های آموزشی را به مفهوم پایداری و مسئولیت پذیری زیست محیطی جلب کرده است. مدارس سبز به عنوان رویکردی نوین در طراحی فضاهای آموزشی و محتوای یاددهی-یادگیری، زمینه های برای آموزش توسعه پایدار و پرورش نگرشهای پایدار در نسل آینده فراهم می کنند. این مقاله مروری با هدف تحلیل نقش مدارس سبز در ارتقاء نگرشهای پایدار و مهارت های زندگی دانش آموزان به مرور منابع علمی داخلی و خارجی در بازه ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۳ شمسی (۲۰۲۵-۲۰۱۶ میلادی) پرداخته است. روش پژوهش از نوع مرور روایتی بوده و منابع از پایگاه های معتبری چون Scopus، Civilica، Magiran و Google Scholar انتخاب شده اند. یافته ها نشان می دهد مدارس سبز با بهره گیری از یادگیری مشارکتی، تجربه محور و میان رشته ای می توانند به شکل گیری مهارت هایی مانند مسئولیت پذیری، تفکر انتقادی، تصمیم گیری، همکاری گروهی و سواد زیست محیطی کمک کنند. با این حال در ایران بیشتر مطالعات انجام شده به جنبه های کالبدی مدارس سبز توجه داشته و کمتر به پیوند آن با مهارت های زندگی پرداخته اند. در نتیجه این مقاله تلاش دارد ضمن روشن ساختن ظرفیت های مغفول مانده مدارس سبز، شکاف های پژوهشی موجود را مشخص و پیشنهادهایی برای بومی سازی این رویکرد در نظام آموزش و پرورش ایران ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

مدارس سبز ، نگرش های پایدار ، مهارت های زندگی ، آموزش محیط زیست ، توسعه پایدار ، آموزش و پرورش ایران ، مرور روایتی