بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر سازگاری شغلی با نقش واسطهای سرمایه روانی مورد مطالعه

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر سازگاری شغلی با نقش واسطهای سرمایه روانی در بین دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران می باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از موقعیت داده ها کمی و از نظر نحوه جمع آوری اطلاعات توصیفی و از نوع روش تحقیق پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ به تعداد ۳۲۳۳ نفر می باشد که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده بر حسب جنسیت ۳۴۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی لیو (۲۰۱۸)، پرسشنامه استاندارد سرمایه روانی لوتانز (۲۰۰۷) و پرسشنامه استاندارد سازگاری شغلی دیویس و لافکوایست (۱۹۹۱) می باشد. همچنین ضرایب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های مذکور به ترتیب ۰/۸۵، ۰/۹۱ و ۰/۷۹ است. جهت تحلیل داده ها از فنون آمار توصیفی و آمار استنباطی آزمون معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS و SmartPLS استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که سرمایه اجتماعی بر سازگاری شغلی با نقش واسطهای سرمایه روانی تاثیر گذار است همچنین سرمایه اجتماعی و سرمایه روانی بر سازگاری شغلی تاثیر مثبت و معناداری داشته و سرمایه اجتماعی نیز بر سرمایه روانی تاثیر مثبت و معناداری داشته است.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، سازگاری شغلی ، سرمایه روانی