بازاندیشی در مفهوم آزادی در آموزش: از فلسفه اگزیستانسیالیسم تا یادگیری دیجیتال

آزادی همواره یکی از بنیادی ترین مفاهیم در فلسفه تعلیم و تربیت بوده است و در بسترهای گوناگون، تاریخی فلسفی و اجتماعی معانی متفاوتی به خود گرفته است. در سنت اگزیستانسیالیسم، آزادی نه تنها به عنوان توانایی انتخاب بلکه به عنوان مسئولیت اصیل فرد در برابر زندگی و جهان معنا می یابد. این نگاه آموزش را عرصه ای برای خودیابی، پرسشگری و مواجهه با مسئولیت های وجودی انسان تعریف می کند. با ورود به عصر دیجیتال، مفهوم آزادی در آموزش ابعاد تازه ای یافته است. اکنون آزادی در یادگیری نه فقط در چارچوب انتخاب های فردی و استقلال فکری بلکه در گستره دسترسی آزاد به دانش، تعاملات مجازی و امکان یادگیری شخصی سازی شده معنا می شود. با این حال، این تحول با چالش هایی چون وابستگی به فناوری، محدودیت های الگوریتمی و تهدید های ناشی از کنترل اطلاعات همراه است. مقاله حاضر با رویکردی مروری و تحلیلی می کوشد تا ضمن بازاندیشی در ریشه های فلسفی مفهوم آزادی در آموزش، پیوندها و گسسته های آن را از اگزیستانسیالیسم تا یادگیری دیجیتال بررسی کند. هدف این پژوهش روشن ساختن این مسئله است که چگونه می توان آزادی را در بستر آموزش امروز باز تعریف نمود تا هم اصالت انسانی حفظ گردد و هم از فرصت های نوین فناوری در خدمت رشد فکری و خلاقیت بهره گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آزادی ، آموزش ، فلسفه اگزیستانسیالیسم ، یادگیری دیجیتال ، اصالت ، انسانی ، خودیابی ، فلسفه تعلیم و تربیت