بررسی سبکهای مدیریتی و رابطه آنها با اثر بخشی فعالیتهای آموزشی و پرورشی مدارس

انتخاب و به کارگیری سبک مدیریتی مناسب توسط مدیران مدارس نقشی حیاتی در موفقیت و اثربخشی فعالیتهای آموزشی ایفا می کند. ایجاد یک محیط کاری، مثبت، مشارکتی و حمایتی، انگیزه کارکنان و دانش آموزان را افزایش داده و به دستیابی بهتر به اهداف آموزشی مدرسه کمک می کند. این مقاله که با روش توصیفی-تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است، به بررسی سبک های مدیریتی و رابطه آنها با اثربخشی فعالیتهای آموزشی و پرورشی مدارس می پردازد. نتایج نشان می دهند که سبک های مشارکتی و تیم محور با افزایش مشارکت معلمان و دانش آموزان، بهبود فرایندهای یاددهی-یادگیری و رضایت شغلی را تسهیل می کنند و سبک های تحول آفرین به واسطه ایجاد چشم انداز مشترک، ارتقای نوآوری آموزشی و پاسخگویی به تغییرات فناوری و اجتماعی را تقویت می کنند. در مقابل، سبک های اقتداری شدید ممکن است به کاهش انگیزش، افت مشارکت و کمینه سازی منابع انسانی منجر شود؛ هرچند برای مدیریت بحران ها گاهی کارآمدی کوتاه مدت دارد. نقش مدیر مدرسه در ایجاد فرهنگ یادگیری مشترک و تسهیل فرایندهای پرورشی مطرح می شود؛ اینکه مدیر چگونه الگوی رفتاری مناسبی ارائه دهد، اثرگذار است. همچنین نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در پشتیبانی سبک های مدیریتی مشارکتی و شفاف سازی فرآیندهای آموزشی و پرورشی روشن است.

کلیدواژه ها:

سبکهای مدیریتی ، اثربخشی فعالیت های آموزشی ، فعالیت های پرورشی ، مدارس