تحلیل نقش زبان در یادگیری از منظر ویگوتسکی

این پژوهش با هدف تحلیل نقش زبان در یادگیری از منظر ویگوتسکی به روش مرور تحلیلی انجام شد. ابتدا با جستجوی نظام منظم و تحلیل محتوای کیفی منابع، ابعاد نقش زبان در یادگیری شامل میانجی گری در فرآیند یادگیری، ارتقای مهارت های شناختی، تسهیل تعاملات اجتماعی، نقش در سیاست گذاری آموزشی و پیوند دانش نظری به عمل بررسی شد. یافته ها نشان داد زبان ابزاری میانجی در یادگیری است که از طریق تعامل با معلم و همسالان، یادگیری معنادار و فعال را تسهیل کرده و سکوسازی شناختی را ممکن می سازد. همچنین زبان بستر رشد مهارت های تفکر انتقادی و شکل گیری ساختارهای ذهنی پیچیده بوده و امکان پردازش عمیق اطلاعات، گفتگو و استدلال را در فضای یادگیری فراهم می کند. از منظر اجتماعی-فرهنگی، زبان موجب تقویت مهارت های همکاری و یادگیری اجتماعی-فرهنگی مشارکتی شده و ابزاری برای انتقال ارزش ها و اجتماعی شدن یادگیرنده است. یافته ها نشان می دهد زبان در طراحی برنامه درسی و سیاست گذاری آموزشی نقش مهمی در سازماندهی و ساختاردهی مفاهیم دارد و پیوند موثری بین دانش نظری و عمل ایجاد می کند. نتیجه این پژوهش نشان داد زبان در نظریه ویگوتسکی کلید رشد شناختی و اجتماعی بوده و توجه به این نقش می تواند به ارتقای کیفیت یادگیری و پرورش تفکر خلاق و انتقادی دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

زبان یادگیری ، ویگوتسکی ، تفکر ، انتقادی یادگیری ، اجتماعی میانجی گری آموزشی