بررسی تاثیر هوش مصنوعی در طراحی محتوای آموزشی جغرافیا و یادگیری شخصی سازی شده

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش مصنوعی در طراحی محتوای آموزشی جغرافیا و یادگیری شخصی سازی شده بر عملکرد تحصیلی انگیزه دانش آموزان دوره متوسطه انجام شده است. این مطالعه از روش کیفی با رویکرد پدیدارشناسی بهره برده تا تجارب زیسته دانش آموزان و معلمان در استفاده از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی به طور عمیق کاوش شود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره متوسطه و معلمان درس جغرافیا در مدارسی است که از فناوریهای هوش مصنوعی در آموزش استفاده می کنند. نمونه گیری به روش هدفمند انجام شد و مشارکت کنندگان بر اساس معیارهایی مانند تجربه استفاده مستمر از پلتفرمهای مبتنی بر هوش مصنوعی، تنوع در سطوح عملکرد تحصیلی و علاقه به درس جغرافیا انتخاب شدند ابزارهای گردآوری داده ها شامل مصاحبه های نیمه ساختاریافته و پرسشهای باز برای کاوش دیدگاههای مشارکت کنندگان و مشاهده مشارکتی در کلاسهای حضوری و آنلاین برای ثبت تعاملات استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی بود تحلیل داده ها با روش تحلیل مضمون شامل مراحل کدگذاری، بازمحوری و انتخابی انجام گرفت تا مضامین کلیدی مرتبط با اهداف پژوهش شناسایی شوند. یافته ها نشان داد که هوش مصنوعی با ارائه محتوای شخصی سازی شده، مانند نقشه های تعاملی، شبیه سازی های محیطی و تمرینهای تطبیقی، درک مفاهیم جغرافیایی مانند اقلیم شناسی و تحلیل مکانی و مهارت های تفکر انتقادی را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد. این فناوری با ایجاد فعالیت های جذاب، انگیزه یادگیری و مشارکت فعال دانش آموزان را تقویت کرده و با ارائه منابع قابل دسترسی، نابرابری های آموزشی را تا حدی کاهش می دهد. با این حال، چالش هایی مانند کمبود آموزش معلمان در استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی، مشکلات فنی پلتفرم ها مانند کندی یا ناسازگاری و نگرانی های مربوط به حریم خصوصی داده ها مشاهده شد. این پژوهش بر پتانسیل بالای هوش مصنوعی در تحول آموزش جغرافیا تاکید دارد و می تواند به سیاست گذاران آموزشی در طراحی برنامه های موثر و متناسب با نیازهای دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش جغرافیا ، یادگیری شخصی سازی شده ، عملکرد تحصیلی ، انگیزه یادگیری ، تحلیل مکانی ، نابرابری آموزشی