شاخص های توسعه پایدار شهری و سرمایه فرهنگی

رفع نیازهای بدون محرومیت نسلهای آینده از ضروریات زندگی اجتماعی و مباحث توسعه ای می باشد. از سوی دیگر پایداری شهری بیشتر مفهومی انسانی به خود می گیرد که در بسترهای زندگی اجتماعی افراد نمود می یابد و جزء مولفه های اساسی و تاثیر گذار در زندگی امروزی شهروندان یک شهر بوده و از این مسیر رهیافتهای توسعه ای خود را گرفته و ادامه مسیر می دهد. در توسعه پایدار باید بر روی نگرش ها و تفکرات انسانی و احساسات اجتماعی به عنوان هسته ی اصلی هر راهکار توسعه شهری تاکید نمود. از سوی دیگر گرگونی در افکار و اندیشه ها و تغییر فضای فرهنگی حاکم بر جامعه پیش شرط اساسی هر گونه تحول در زمینه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. بنابراین توسعه و رشد فرهنگ شهروندی در جهت تثبیت جامعه مدنی نیازمند توسعه فرهنگی و تحکیم سرمایه های انسانی بخصوص سرمایه فرهنگی می باشد. تحقیق حاضر به دنبال بررسی نقش توسعه پایدار شهر در سرمایه فرهنگی افراد می باشد، که روش پژوهش پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق شهروندان شهر تبریز می باشد که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه ۴۰۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای آزمون فرضیات، پژوهش همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که شاخص توسعه پایدار شهری بر میزان سرمایه فرهنگی شهروندان موثر می باشد، یعنی میزان ۰/۶۱=r باشد. و شاخص کالبدی و فضایی با سرمایه فرهنگی عدم رابطه و اخصه ای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی فرهنگی با سرمایه فرهنگی رابطه مستقیم و مثبتی دارند، یعنی با افزایش و کاهش یکی، دیگری نیز دستخوش تغییر می گرد و همچنین تحلیل رگرسیونی متغیر شاخص های توسعه پایدار شهری بر سرمایه فرهنگی معنادار است، یعنی متغیر شاخص های توسعه پایدار شهری قابلیت پیش بینی سرمایه فرهنگی را دارد.

کلیدواژه ها:

پایداری شهری ، توسعه پایدار ، سرمایه فرهنگی