بررسی سازگاری اجتماعی دانشجویان بر اساس کمال گرایی با نشانگان وسواس فکری_عملی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس کمال گرایی در دانشجویان با نشانگان وسواس فکری_عملی با روش کمی و از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز که از میان آنها ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های سازگاری اجتماعی بل (۱۹۶۱) کمال گرایی مثبت و منفی تری شورت و همکاران (۱۹۹۵)، وسواس فکری_عملی فوآ و همکاران (۲۰۰۲) بود. دادههای بدست آمده از طریق نرم افزار ۲۶_SPPS و با روش آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی ساده و رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های حاصل از آزمونهای آماری نشان داد که بین کمال گرایی مثبت با سازگاری اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد (۰/۰۵>P). بطوری که افزایش کمال گرایی مثبت موجب بهبود سازگاری اجتماعی میشود. در مقابل کمال گرایی منفی در حضور سایر متغیرها رابطه معنی داری با سازگاری اجتماعی نداشت (۰/۰۵سازگاری اجتماعی بر اساس کمال گرایی در دانشجویان با نشانگان وسواس فکری_عملی قابل پیش بینی است به طوری که افزایش کمال گرایی مثبت باعث افزایش سازگاری اجتماعی و کمال گرایی منفی باعث کاهش سازگاری اجتماعی میشود ،همچنین نتایج پژوهش میتواند راهنمای موثری برای مداخلات روانشناختی هدفمند به منظور بهبود کیفیت زندگی افراد باشد و توجه به کمال گرایی مثبت در درمان وسواس فکری_عملی به بهبود سلامت روان و عملکرد اجتماعی دانشجویان کمک میکند.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، کمال گرایی ، وسواس فکری ، عملی ، دانشجویان ، دانشگاه آزاد اسلامی