پیش بینی سازگاری زناشویی براساس سبکهای دفاعی و سبکهای حل تعارض در زوجین شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی سازگاری زناشویی براساس سبکهای دفاعی و سبکهای حل تعارض در زوجین شهر اصفهان بود. این پژوهش یک مطالعه توصیفی - همبستگی از نوع رابطه ای بود که جامعه آماری آن را افراد متاهل ساکن شهر اصفهان تشکیل دادند. نمونه این تحقیق شامل ۳۸۴ نفر از جامعه مذکور بود که بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ابزار اندازه گیری تحقیق حاضر شامل پرسشنامه سبکهای حل تعارض رحیم (۱۹۸۳) پرسشنامه سبک دفاعی آندرز (۱۹۹۳) و پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (۱۹۷۶) بود به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری مانند میانگین و انحراف معیار و سایر ، همچنین از آمار استنباطی برای پیش فرضها و علاوه بر آن از تحلیل همبستگی و رگرسیون برای آزمون فرضیهها استفاده شد. نتایج نشان داد سبکهای دفاعی و سبکهای حل تعارض پیش بین سازگاری زناشویی زوجین شهر اصفهان بود، همچنین نتایج حاکی از این بود که ترکیب خطی سبکهای دفاعی و سبکهای حل تعارض پیش بین سازگاری زناشویی زوجین شهر اصفهان است. بنابراین می توان گفت با بهبود سبکهای حل تعارض و سبکهای دفاعی در زوجین میتوان سازگاری را در آنان افزایش داد که این امر بر کاهش تعارضات زناشویی و تداوم زندگی زوجین موثر است.

کلیدواژه ها:

سازگاری زناشویی ، سبکهای دفاعی ، سبکهای حل تعارض ، زوجین