مقایسه آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و آموزش مثبت محور بر خودکارآمدی تحصیلی و اشتیاق مدرسه دانش آموزان ششم ابتدایی

تربیت مثبت مدرسه محور بیانگر این است که همه دانشآموزان یک تمایل طبیعی به رشد و پیشرفت سالم دارند، و انرژی انگیزشی پایه از مجموعهای از نیازهای پایه روانشناختی میآید که برای تجربه، حفظ و ارتقاء راه، رشد شخصی و یادگیری دانش آموزان ضروری هستند. هدف این پژوهش مقایسه آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و آموزش مثبت محور بر خودکارآمدی تحصیلی و اشتیاق مدرسه دانش آموزان ششم ابتدایی بود. روش پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی و روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه کلیه دانشآموزان مقطع ششم ابتدایی شهر مبارکه به تعداد ۲۵۶۲ نفر بودند. حجم نمونه ۴۵ نفر از دانشآموزان بود. انتخاب حجم نمونه در این پژوهش به صورت هدفمند و در دسترس بود. بر این اساس حجم نمونه در این پژوهش ۴۵ دانش آموز پایه ششم ابتدایی بودند که ۱۵ نفر در گروه گروه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی زیمرمن و همکاران (۲۰۱۱) و ۱۵ نفر جلسه مداخله آموزشی تربیت مثبت مدرسه محور ویژه دانشآموزان و ۱۵ نفر در گروه گواه قرار داده شدند. ابزار جمع آوری دادهها پرسشنامه خودکارآمدی هاشمی نصرت آبادی (۱۳۸۴) و اشتیاق به مدرسه وانگ و همکاران (۲۰۱۱)بود جهت تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۷ استفاده شد. جهت تحلیل دادهها آزمون کولموگروف–اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها، تحلیل کواریانس مورد استفاده شد. نتایج بیانگر این بود که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر اشتیاق مدرسه برابر با ۷۵۴/۰ و بر خودکارآمدی تحصیلی برابر با ۷۹۶/۰ گزارش شد. آموزش مثبت محور بر اشتیاق مدرسه برابر با ۵۵۵/۰ بر خودکارآمدی تحصیلی برابر با ۸۱۴/۰ گزارش شد. آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و آموزشی تربیت مثبت مدرسه محور جهت افزایش خودکارآمدی تحصیلی و اشتیاق مدرسه دانشآموزان در مدارس مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، آموزش مثبت ، خودکارآمدی تحصیلی ، اشتیاق ، مدرسه ، دانش آموزان ششم ابتدایی