نگرشی سیستماتیک بر رابطه حسابداری محافظه کارانه مشروط با خطر افت شاخص ارزش سهام

محافظه کاری از مفاهیم اساسی و محدود کننده در حسابداری ابزاری کارآمد در برخورد با عدم اطمینان است که منجر به منفعت سرمایه گذاران و باعث تعدیل مشکلات بنگاه در ارتباط با تصمیم گیری های سرمایه گذاریمدیران، افزایش کارایی قراردادها، سهولت نظارت بر مدیران و کاهش دعاوی حقوقی می شود . از دیدگاه تئوری نمایندگی، هنگامی که سود حسابداری مبنای تعیین پاداش قرار می گیرد، مدیران انگیزه کافی خواهند داشت تاشناسایی اخبار بد را به تأخیر انداخته و در شناسایی اخبار خوب تسریع کنند. تمایل مدیران جهت پنهان کردن وعدم افشای اخبار بد منجر به ایجاد خطر افت شاخص ارزش سهام و به طور کلی چولگی منفی بازده سهام می شود .در این حالت محافظه کاری سدی است که انگیزه های مدیران را برای ارائه بیش از واقع سود و انباشت اخبار منفی در داخل شرکت محدود می کند و در نتیجه خطر افت شاخص ارزش سهام را کاهش می دهد . در این تحقیق به بررسی مبانی نظری پیرامون محافظه کاری، انتقادها و عوامل وجودی آن و معیارهای سنجش محافظه کاری بررسی خواهد شد و سپس به بررسی رابطه محافظه کاری با خطر افت شاخص ارزش سهام می پردازیم.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری مشروط ، خطر افت شاخص ارزش سهام